نماز باران و کارکردهای آن در سیرۀ رضوی

   یکی از وجوه درخشان سیرۀ امام‎رضا (علیه‎السلام) که در تاریخ گزارش شده است، نماز بارانی است که حضرت در زمان اقامتشان در خراسان اقامه فرمودند. این رویداد اهمیت بسیار زیادی دارد و از جوانب مختلف می‌تواند تحلیل و بررسی شود؛ هم از بُعد عبادی‎تربیتی و هم از بُعد سیاسی‎اجتماعی. از همین‎رو، توجه به ابعاد مختلف این بخش از سیرۀ امام‎رضا (علیه‎السلام) می‌تواند راهگشای بسیاری از مسائل مورد ابتلا در جامعۀ اسلامی باشد.    در این مقاله سعی شده است ضمن بازخوانیِ واقعۀ تاریخیِ نماز باران امام‎رضا (علیه‎السلام) کارکردها و آثار نماز باران مبتنی بر سیرۀ آن حضرت در دو بُعد کارکردهای سیاسی‎اجتماعی و کارکردهای عبادی‎تربیتی بررسی و تبیین شود. یافته‌های این پژوهش که به اعتبار ماهیت و روش «تحلیلی‎ـ‎توصیفی» و به اعتبار موضوع «تاریخی‎ـ‎روایی» است، نشان می‌دهد مبارزه فرهنگی با نظام طاغوت، ایجاد وحدت و نشاط اجتماعی، نشر توحیدباوری و گرایش عمومی به دین، از جمله کارکردهای نماز باران در سیرۀ رضوی است.